PREMINUO NEGOTINSKI SPORTSKI NOVINAR LJUBIŠA OBRADOVIĆ

U Negotinu je, posle kraće i teške bolesti, 16.juna 2013. preminuo sportski novinar i košarkaški trener LJubiša Obradović.
Novinarsku karijeru započeo je u Radio televiziji “Krajina” u Negotinu u kojoj je počeo da radi od njenog osnivanja, najpre kao spoljni saradnik, a potom i kao novinar – reporter, komentator sa brojnih sportskih utakmica, urednik i voditelj četvoročasovnog zabavno-sportskog popodneva, “Tajm aut” koji je radio skoro pune četiri godine, svake nedelje, bez pauze.
U svetu sporta, Obradović je bio poznat kao vrsni košarkaš, a potom i sjajni hroničar košarkaških, rukometnih i fudbalskih zbivanja u istočnoj Srbiji. Nisu mu bili strani ni ostali sportovi. Iako je košarku voleo iznad svega, u Negotinu su upamćeni njegovi komentari utakmica ženskog i muškog rukometnog kluba “Hajduk Veljko” sa kojima se, sredinom devedesetih, zajedno radovao, saveznom plasmanu.
Krajem devedesetih, karijeru je, nakon novinarske, nastavio u sportu. U voljenoj mu košarci. Po odlasku iz Negotina, “privremeno”, kako je rado govorio, sa uspehom se potvrdio najpre u drugoj nemačkoj ženskoj košarkaškoj ligi, a zatim je u Frankfurtu trenirao košarkaše, da bi se u novoj sezoni preselio u Beč, u Bundes ligu Austrije. Na trenerkoj klupi u Srbiji, Nemačkoj i Austriji proveo je dvadeset godina. Iako ga je kasnije životni put odveo u drugu profesiju, za svaku krsnu slavu, Svetog Jovana Krstitelja, govorio je da je poslednja koju slavi u tuđini, nazdravljajući gostima sa: “Dogodine u Srbiji”.
Prijateljima je ostao u sećanju kao vatreni navijač “Partizana”, a svojim saborcima, kako je nazivao kolege iz krajem osamdesetih osnovanog Srpskog pokreta otpora, kao vredan, istinoljubiv i iskren drug. Svaka mu je priča obilovala detaljima iz melene varoši Leposavića, na Kosovu i Metohiji, gde je rođen, 16.oktobra 1953. i gde je proveo deo mladosti. Negotin mu je, govorio je, bio izabrani grad. U njemu je proveo veliki deo svog radnog veka, srećno se “pronašavši” u novinarstvu, kome je posvetio svoje najbolje godine.
Bio je veliki prijatelj I saradnik novina “Zavičaj”, te je svaki naš dolazak u Beč koristio da u prijateljskom razgovoru, sazna sve vesti iz Negotina.
Sahranjen je 17.juna 2013. ne dočekavši svoj 60.rođendan. Na gradskom groblju u Negotinu pozdravili su ga najbliži, sin Dušan, sestra Rada, rodbina, kolege i prijatelji.