Jubilej – 170 godina srpskog pjevačkog društva iz Kotora

JEDINSTVO SRPSTVA U BEČU

Smiraj 12. dana septembra, odlazećeg leta Gopodnjeg u Hramu Svetog Petra u Beču! Besprekorna tišina. Dirigent podiže ruku, 30 pari očiju ne trepću. Horisti Srpskog pevačkog društva “Jedinstvo” gledaju u dirigenta Mihajla Lazarevića. I onda, na nevidljivi mig, poznat samo njima i dirigentu _heruvimski glasovi pevaju Ave verum, Volfganga Amadeusa Mozarta. Teško je opisati trenutke duhovnosti koji lebde vazduhom, nadahnjujući i oplemenjući ljudske duše. A tek glasove kroz čije pevanje, titraju nečujni , davnih predaka, koji su 17 decenija ulagali želje i truda da opstane najstarije pevačko društvo na Balkanu. Vibracije dodiruju, a visoki tonovi, koji trepere dugo, po akustičnoj crkvi, izazivaju posebna osećanja. Glasovi solistkinja Aleksandre Dobriša i Marijane

Šovran, i tenora Ivana Zečevića bajkovito zvuče u ovom prelepom ambijentu. Na koncertu, jednom od pet koji je hor „Jedinstvo“ održao tokom 5-dnevnog boravka u Beču, povodom velikog jubileja, u Peterskirhe nižu se dela Rožnova, Stankovića, Kedrova, Ivanova, Marovića, Govedarice i onda, velikana horske muzike Stevana Stojanovića Mokranjca, u čiju slavu, hiljadu kilometara dalje, u Negotinu, kakvog li Božjeg proviđenja, na isti dan počinje Festival “Mokranjčevi dani”. Neposredno, pre koncerta, starešina crkve, profesor Kristijan Spalek poželeo je dobrodošlicu horu i poželeo im uspešan nastup, a zatim se publici i horu obratio Petar Đokić, predsednik austrijsko – srpskog društva surgonizatora koncerta, koji je sa puno emocija govorio o horu, njegovim uspesima, srpskoj kulturi i želji organizatora da prave vrednosti predstavi i bečkoj publici.

Fascinantno izvođenje muzičkih numera, publika je znala da nagradi, aplauzima koji su govorili i zahvaljivali na jedinstvenom doživljaju vrhunskog izvođenja horskih kompozicija. Inače, višednevno gostovanje Srpskog pevačkog društva „Jedinstvo“ iz Kotora, u Beču, organizovalo je Društvo austrijsko-srpskog prijateljstva pod pokroviteljstvom ministra za kulturu u Vladi grada Beča – Dr. ANDREASA MAILATHPOKORNYa. Glavni organizator turneje Društva, u godini jubileja , bio je Ljubo Brajković , poznati mecena srpske kulture, koji je već, u više navrata, uspostavljao uspešne mostove saradnje matice i srpske dijaspore u Austriji.

U Ambasadi Srbije u Beču, za goste iz Kotora Srpsko pevačko društvo „Jedinstvo“, prvog dana njihovog boravka, prijem je organizovao, savetnik pri ambasadi sa najbližim saradnicima. U pozdravnoj reči on je posebno istakao značaj kulturne saradnje matice i dijaspore i rekao:“ Dobrodošli, formalno, na teritoriju Republike Srbije, dobrodošli u grad Beč, posle Čikaga, drugi po veličini srpski grad u inostranstvu. Pozdravljam vas u palati staroj 120 godina, koju je projektovao poznati arhitekta Oto Vagner. Ova zgrada se nalazi u blizini Hrama „Svetog Save“, odnosno Srpske crkvene zajednice, koja iduće godine slavi vek i po postojanja.U Beču su živeli, radili i stvarali, praktično, svi veliki Srbi i Crnogorci, čija se imena nalaze u enciklopedijama znamenitih ljudi. U Beču i Gracu su živeli, ili kroz ove gradove prošli, Vuk Stefanović Karadžić, Petar Petrović Njegoš, Paja Jovanović, Milutin Milanković i druga znamenita imena naše nauke, umetnosti, kulture, tako da je Beč za nas bio i ostao značajan centar. Prema poslednjim službenim podacima u Austriji živi 172 000 državljana SCG. Posebno mi je drago što ste u godini vašeg jubileja došli u Beč, i što ćete u centru evropske kulture, na čak četiri ekskluzivna mesta održati koncerte.

Gosti iz Kotora su u znak medjusobnog poštovanja i zahvalnosti poklonoli ambasadi Srbije u Beču ikonu – rad Kotorske škole. U srcu velelepnog zdanja Ujedinjenih nacija poznatog UNO City, u kome se nalaze njene brojne komisije, kotorsko Srpsko pevačko društo “Jedinstvo” održalo je svoj prvi koncert u Beču. Ogroman hol iz koga vode brojni hodnici kakancelari – jama u kojima radi više od 5000 diplomatskih predstavnika iz 197 zemalja, pretvoren je u koncertnu dvoranu zaslugom Ranka Vujačića, operativnog direktora UNIDO-a. Ugledni diplomata je pozdravio goste na engleskom jeziku i, između ostalog, rekao da mu je veliko zadovoljstvo i čast da članovima Srpskog pevačkog društva „Jedinstvo“, iz prelepog Kotora u Crnoj Gori, koje uspešno čuva tradiciju dugu 170 godina , poželio dobrodošlicu na srpskom jeziku ! Gospodin Vujačić se zahvalio Austrijsko-srpskom društvu i organizatoru Dr. Ljubi Brajkoviću, koji je svojim sponzorstvom omogućio gostovanje hora u Beču. Usledio je, zatim, najlepši trenutak susreta. Nastup hora koji je izazvao iznenađenje, pa čak i zbunjenost velikog broja diplomata, koji su s pažnjom slušali kompozicije sa repertoara ovog izuzetnog hora, a zatim oduševljeno aplaudirali, naročito, nakon solo deonica Aleksandre Dobriša i Marijane Šovran. Sve vreme njihovog nastupa, vrilo je kao u košnici, ali su diplomate od karijere, pažljivo slušali concert koji je na trenutke pratilo i po 300 prisutnih.

Bio je to Ranko Vujačić i Ljubo Brajković Poklon zahvalnosti domaćinu Goran Bradić UNO City – Koncert za dimlomate ZAVIČAJ septembar 2009. Crkva “Sveti Sava” u trećem bečkom okrugu, je u petak, 11. septembra bila puna vernika. Srpsko pevačko društvo “Jedinstvo” nastupilo je i u ovom pravoslavnom hramu. Hor je u skladu sa svojim ciljevima negovanja crkvenog i duhovnog pevanja pratio večernju službu, koju su služili sveštenici Krstan Knežević i Petar Pantić. Zatim je u prepunom hramu izveden koncert, a na repertoaru su bili vizantijski napevi, kompozicije Aleksandra Rožnova, Kornelija Stankovića, Miodraga Govedarice i Stevana Stojanovića Mokranjca. O horu je nakon koncerta nadahnuto govorio Petar Pantić, ističući njihove velike uspehe na raznim takmičenjima i gostovanjima kao što su Jugoslovenske horske svečanosti u Nišu, na kojima su u više sezona devedesetih godina prošlog veka, osvajali nagrade, dva puta za najbolju interpretaciju starog majstora, za autentično izvođenje srpske duhovne muz ike prema hilandarskom zapisu , uspešnu interpretaciju dela iz najstarije epohe srpske duhovne muzike i negovan horski zvuk. Nagrade su osvajali i na IV Međunarodnom festivalu kamernih horova u Kragujevcu i Prvom saboru srpskih horova dijaspore i otadžbine. Društvo je
dobitnik Izuzetne Vukove nagrade.

Istoga dana u domu starih u 23. Okrugu grada Beča, gosti iz Kotora su naišli na srdačan prijem . Pozdravio ih je predsednik 23. bečkog Okruga gospodin Manfred Wurm, a nakon predstavljanja mlade horiste je prepustio sigurno, veoma muzički rafiniranoj publici. Dame i gospoda koji su godine proveli po bečkim koncertnim dvoranama, ljubopitljivo su iščekivali šta će Kotorani pokazati, vraćajući u sećanje mnoge velike koncerte i pevače koje su slušali.No, već nakon prve kompozicije, aplauzi i osmesi, bili su jasan znak da su gosti iz Crne Gore, dobili prelaznu ocenu. Nastup je bio izuzetan, fluid je krenuo i simpatije su dobijene. Na zahtev dama i gospode hor izvodi dvostruki bis – slede aplauzi, priznanja i zahvalnosti. Predsednik ove bečke opštine je trud članova hora, nagradio, čime drugim, nego onim najslađim, nadaleko poznatim Mocart kuglama. Uz ćaskanje, apfelštrudle i kafu, Kotorani dobijaju otvoren poziv da ponovo svrate kada im se ukaže prilika. Manfred Wurm sa Susanne i Ljubom Brajkovićem stvarno zadivljujući performans, ili divno predstvljanje kulture jednog naroda. Publika koju su činile sve nacionlnosti ovog sveta, umela je da oseti pravu vrednost i vrhunsko izvođenje dela velikana duhovnog i Sveštenik Petar Pantić svetovnog horskog pevanja.

Hor je bio učesnik jubilarnih 40. Mokranjčevih dana u Negotinu, 2005, a godinu dana kasnije i Festivala “Gospoinski dani” u Valjevu. Članovima Društva “Jedinstvo” na gostovanju i prelepom koncertu, u ime sveštenstva Hrama “Svetog Save”i Srpske pravoslavne crkvene opštine u Beču, zahvalio je i starešina hrama, Krstan Knežević Poslednji koncert pred povratak Hor „Jedinsrvo“ održao je u ruskoj crkvi . Ruska crkva Svetog Nikolaja ima, najlepši ikonostas među pravoslavnim crkvama u Beču, veliki broj vernika koji nedeljom posebno pune crkvu, ali vernike koji sa sobom donose i mnogo nacionalnih obeležja. Reč je naravno o predivnim nošnjama, u kojima uglavnom prednjače žene, ali ne izostaju ni devojčice. Svi odišu svežinom zimskih jutara ruskih nepregledih krajeva, mirišljavi, svi plavi i većina bucmasta. Deca imaju neobični popust da za vreme bogosluženja, imaju svoju slobodu i niko ih ne opominje da miruju. Veseli razdragani, plavokosi i plavoki, sa slovenskom srdačnošću, dodeljuju osmehe i stalno nešto traže od majki, koje im uvek izlaze u susret. Po naški, bi se reklo zabrađene u marame predivnih boja, dostojanstveno lepe, nameću da im klimnete glavom u znak poštovanja, kao što su verovatno i njihovim babama grofovi i boljari to činili. Punih 15 godina na mestu dirigenta Hora i umetničkog rukovodioca SPD „Jedinstvo“ je đakon Mihajlo Lazarević. S ponosom ističe da sa horom ove godine proslavlja već četvrti jubilej, čije obeležavanje traje tokom cele 2009. godine.

Hor iz Kotora okuplja 40 aktivnih članova, od kojih je njih tridesetak krenulo u Beč, na višednevnu turneju. Đakon Mihajlo Lazarević kaže da je program namenski pravljen i uvežbavan da zadovolji standarde i ukus bečke publike, koji je nesumnjivo na visokom nivou. Istovremeno, kvalitetom izvođenja, slavljenički hor je želeo da iskaže ljubav i zahvalnost U takvom okruženju se pojavljuju, nakon nedeljne službe, devojke i mladići, “Jedinstva” i pevaju duhovne kompozicije, uveličavajući samu nedelju vernicima, koju su posvetili Bogu i sebi. Znaju prisutni kako pevaju naši horovi, gostovali su u njemu nebrojano puta. Koncertu u Ruskoj Crkvi prisustvovao je generalni konzul sprske Aambasade, gospodin Kosta Simonović i više diplomata Aplauzi govore svoje, a gosti iz Kotora uzvraćaju pažnju, i ocu Radoslavu uručuju ikonu Svetog Vasilija Ostoškog, kao poseban znak pažnje i zahvalnosti. Starešina Crkve Krstan Knežević svojim domaćinima i bečkoj publici. Hor „Jedinstvo“ Srpskog pevačkog društva kontinuirano radi, negujući stari i uvek uvežbavajući novi program , kako bi zadržao svoju autentičnost, a opet, uvek bio „nov“ za publiku koja ga sluša. Hor SPD „Jedinstvo“ je tokom minulih 17 decenija promenio brojne dirigente. Pamte se imena nekih: Čeha Bureša, Antuna Šulića, Antuna Homena, Tripa Tomasa, nekoliko Rusa, te Antuna Šulca, Austrijanca, koji je kao dugogodišnji dirigent „Jedinstva“, kasnije prešao na Cetinje, i na tekst prote Jova Sundačića, člana SPD „Jedinstvo“, kasnije sekretara kneza Nikole, komponovao prvu crnogorsku himnu „Ubavoj nam Crnoj Gori“.Na pitanje koji je po redu dirigent, sadašnji, uz osmeh odgovara:“ Nisam nikada brojao, ali bilo je mnogo mojih prethodnika. Za sada sam poslednji u nizu dosadašnjih i imam čast da sa aktuelnom postavkom Hora i članovima Društva, dam doprinos proslavi stosedamdesetogodišnjeg jubileja .“

I Kotorani dela Stevana Mokranjca imaju na repertoaru i rado ih izvode, a profesor Mihajlo Lazarević potvrđuje da to nije slučajno i kaže: “Svaki ozbiljan hor i ansambl mora imati Mokranjca na repertoaru, jer je baš Stevan Stojanović Mokranjac, naš najveći kompozitor, koji je svojim delima zadužio srpski narod i evropsku muzičku kulturu. Nemati Mokranjčeva dela na programu je greh za svaki, ne samo srpski ansambl. Mi smo bili učesnici Mokranjčevih dana pre 4 godine, na 40. jubilarnom Festivalu kao hor sa tradicijom dužom od jednog veka. Otuda nosim lepe utiske i verujem da će se ukazati nova prilika za nastup u festivalskom Negotinu, na Mokranjčevim danima“, kaže profesor Lazarević. Profesor Mihajlo Lazarević

SPD “Jedinstvo” je očuvalo izvorne principe svog delovanja, autohtono duhovno jezgro Srba u Boki Kotorskoj. 17 decenija postojanja Društvo svečano obeležava kulturnim dešavanjima tokom cele godine, a proslava je počela koncertom i akademijom povodom Savindana, krsne slave Društva. Inače, sama organizacija našeg hora, koji čine školovani muzičari, ali i druge dijametralno suprotne profesije je takva da se dosta i stalno vežba i radi, sa velikim entuzijazmom . U okviru jubileja već smo imali inostrana gostovanja. Bili smo nedavno u Grčkoj, na ostrvu Hidra. Fascinirana sam načinom organizacije našeg boravka na Egeju, od strane domaćina, a posebno brojnošću publike, koja je pratila naše koncerte. Nadam se da će tako biti i u Beču“, rekla je za Zavičaj Ana Mihaljević, profesor muzike, korepetitor i članica Hora SPD „Jedinstvo“ iz Kotora. Da strepnje mlade Ane Mihaljević, profesorke misu imale osnova, potvrdilo se već prilikom prijema u Ambasadi Srbije gde su za takoreći odabrane goste, tek pristigli u ovaj kosmopolitski grad, takoreći prošetali kroz domaću horsku literaturu,izvodeći neizbežnu Srpkinju i fragmente Mokranjčevih rukoveti. Želeći da do kraja ostane pravi domaćin, Ljubo Brajković je sve članove hora “Jedinstvo” pozvao u svoju porodičnu kuću. Uz šampanjac i razmenu lepih želja, horisti su priredili malo iznenađenje svojim domaćinima, Susanne i Ljubu Brajkoviću. Na velikom stepeništvu, izvođenjem dve kompozicije, osvojili su simpatije, ne samo bračnog para Brajković, već i njihovih komšija, koji su ih s pažnjom pratili na pravom nedeljnom matineu . Đakoni Mihajlo Lazarević i Nemanja Krivokapić, blagoslovili su zatim i kuću i domaćine. Možda će nam zameriti, ali moramo da kažemo da su Gospodinu Brajkoviću , suze zaiskrile u očima, a glas zastao, u trenutku kada je trebalo da se zahvali za priznanje koje je njemu i njegovoj supruzi dodelila uprava SPD “Jedinstvo” , kao zahvalnost za bečku turneju i proslavu 170 godina postojanja Društva u gradu njegovog osnivanja, a sve to je izvodljivim učinio upravo On, Ljubo Brajković mecena srpske kulture u rasejanju.

Tačno je, kaže Brajković, da ga priznanje ispunjava ponosom, ali i dalje je spreman da pomaže srpske zajednice, jer je obavezan i dužan da to čini, objašnjava bliže svoju potrebu za dobročiniteljstvom poznati mecena. Kao čovek nemirnog i vedrog duha, naklonjen lepom i vrednom, Ljubo Brajković, već sada, u vreme uzavrelih emocija koje je u Beču, podigao svojim nastupima Hor „Jedinstvo“ iz Kotora, planira nove poduhvate. Ne otkriva u celosti planove, ali navodi da u vidu ima nešto „u tom smislu“ jer „potrebno je da se naša kultura čuje Evropom i vreme je da dobijemo ono mesto u Evropi koje nam pripada u privredi, politici i kulturi – mesto medjusobnog poštovanja i ravnopravnosti“. O misiji saradnje matice i dijaspore ima , takođe, zanimljivo i pažnje vredno, mišljenje: „ Cenim sve srpske klubove, oni zaslužuju počast i sva priznanja za negovanje odnosa sa maticom. Zahvaljujući pojedinim klubovima deca u Austriji , danas znaju da čitaju i pišu ćirilicu, izdaju srpske novine, čine sve da se ne zaborave koreni, poreklo. Time predstavljaju, permanentnu sponu između Matice Srbije i Evrope-dijaspore.

Gospodin Ljubo Brajković je retko veliki patriota, dobrotvor koji se dokazao delima i veliki prijatelj srpskog naroda. Posebno je veliki prijatelj građana Opštine Požarevac. Sa ponosom mogu reći da je mnogo učinio za hor „Barili“ , ali i za mnoge pojedince. Od nejega nije trebalo tražiti, sam je munjevito znao i donosio odluku, šta treba raditi i kako nekome pomoći. Na prvom mestu su mu uvek ljudi bez obzira na na političku pripadnost. Čast mi je da je i moj lični prijatelj i za svagda je dobrodošao u Požarevac. Dušan Vujić, nekadašnji predsednik Opštine Požarevac Dr Ljubo Brajković, mecena srpske kulture, u Beču je nastanjen od daleke 1963. godine, i jedan je od najviđenijih predstavnika naše dijaspore. Ne zaboravlja maticu i vrednosti koje ima, pa ih rado promoviše diljem Austrije. To čini iz volje i ljubavi, kako kaže, jer mu je čast biti domaćin nosiocima srpske kulture u svetu. Hor „Barili“ iz Požarevca je u njegovoj organizaciji i sponzorstvu gostovao u Beču 5 puta u toku 8 godina, gde je postigao svoje najveće uspehe od njegovog postojanja do danas. Kako i ne bi kada je požarevački „Barili“ baklja srpske kulture čak do dalekog Tokija, a slavujski glasovi mladih i lepih požarevanki čuli su se iz čuvenog bečkog Musikverein-a na Vidovdan 2002., ne slučajno tog datuma, kaže Ljubo Brajković. Srpsko pevačko društvo „Jedinstvo“ je nosilac, čuvar i luča srpske kulture u Crnoj Gori, iz koje i sam Brajković potiče rodom. Zamisao gostovanja Srpskog pevačkog društva „Jedinstvo“ stara je više od godine, a intenzivni rad za realizaciju trajao je skoro mesec dana, ali uvaženom biznismenu to nije teško palo, te skromno naglašava da mu je godina iščekivanja i planiranja koncerata bila ispunjena zadovoljstvom. Mesec uoči dolaska Hora „Jedinstvo“ bio je dinamičniji, što je i normalno kod organizacija ovakvih mnogoljudnih turneja. Počasni građanin Požarevca, Ljubo Brajković je postao pre nekoliko godina, upravo zbog promocije Hora „Barili“ i pomoći ustanovama kulture i pojedincima u tom gradu!

Hor „Obilić – Krsmanac“ iz Beograda sa velikom umjetnicom i dirigentom Darinkom Matić-Marović i gradski damski hor Milana Pavlović, „Barilli” iz Požarevca učestvovali su na prvom i drugom svjetskom festivalu horova u Beču 2001. i 2002., u mojoj suorganizaciji i sponzorstvu….Pjevali su u velikoj zlatnoj sali čuvenog bečkog „Musikverein”-a, samostalno i sa čuvenim Bečkim dječacima, kao predstavnici Evrope, jer je samo po jedan hor sa svakog kontinenta mogao učestvovati. To je ona famozna koncertna dvorana, odakle se svake godine 1. januara prenosi u cijeli svijet koncert Bečke filharmonije. Tamo pjevati i dirigovati znači dostići olimp svoje karijere i životnog uspjeha. Srbija i Crna Gora su dva oka u glavi. Ja sam do sada imao u gostima horove iz Srbije, a sada gostuje u Beču Srpsko pjevačko društvo iz Kotora. Hvala im što su se odazvali mome pozivu i došli u Beč da budu moji gosti – kako ta glava ne bi ostala slijepa na jedno oko. Sve ovo činim sa željom da pomognem izmučenom srpskom narodu i da omladinu izvučem bar za nekoliko dana iz geta i elektronskog obruča koji je zapad izmislio za srpski narod…, kao što su svojevremeno komunisti izmislili i instalirali gvozdenu zavjesu za svoj narod. Sreća je za cjeli svijet što se ona sama po sebi raspala i što je od te protivnosti ljudskim pravima ostala samo rdja i loše sjećanje. Gostovanje srpskih horova u Beču ima veliki značaj i doprinosi ugledu naših ljudi koji žive u Austriji i srpskom narodu uopšte Kulturna saradnja je oduvjek bila most prijateljstva medju narodima i preduslov za privrednu i političu saradnju.

U Beču se svakog dana održi više od 4 hiljade kulturnih manifestacija. Manifestacije srpskih klubova Velikića, ambasadora Srbije u Beču, i njegove desne ruke, sekretara Ambasade i atašea za kulturu, gosp. Gorana Bradića, primila Srpsko pjevačko društvo iz Kotora i organizatore i mecene njihovih koncerata u Beču, istoga dana kada je hor došao u Beč. Svim koncertima hora „Jedinstvo” iz Kotora u Beču prisutvovali su mnogobrojni članovi srpskog diplomatskog predstavništva u Austriji i ukazali horu i našem narodu veliku počast. To se isto može reći i za srpsku pravoslavnu Crkvu, a posebno protojereja-stavrofora gosp. Krstana Kneževića i ostale predstavnike naše crkve „Sv. Sava“ u 3. bečkom okrugu. Nisam slučajno izabrao baš ovu srpsku crkvu, gdje je Srpsko pjevačko društvo održalo koncert 11. Septembra 2009.. Zahvaljujem se i uspješnom sprskom trgovcu nekretnina u Beču, g. Zoranu Kalabiću, koji je hor bodrio i počastio jednom bogatom večerom. Nije poznato, da je do 10. septembra 2009. godine, bilo koji hor iz jugoistočne Evrope imao koncertni nastup u sjedištu Ujedinjenih Nacija u Beču, a našim slavujima Srpskog pjevačkog društva iz Kotora, to je podareno u organizaciji direktora Ranka Vujačića i mene. Obojica smo porijeklom iz izuzetno lijepe gorostasne Crne Gore. Ja sam kao jako siromašno dijete, sedmo od osmoro djece, Cvjete i Milka Brajković, još davne 1963. godine, morao da odem iz voljenog Beograda, žedan i gladan, u polovnim opancima i odjeći u svijet „gastarbajtera”…

Danas me ljudi i institucije nazivaju i slave mecenom srpske kulture i njene promocije na najvišem nivou u Beču. Imam čast i sreću da pozivam u goste najbolje horove iz Srbije i Crne Gore, i sa njima prezentujem srpsku kulturu u Beču Na kraju ovog izuzetnog gostovanja gospodin Ljubo Brajković dao je posebnu izjavu za „ Zavičaj“, koju prenosimo u celini. „Srpsko pjevačko društvo „Jedinstvo“ 1839. Kotor je luča srpske kulture, čuvar vjere i tradicije, ponos srpsko-crnogorskog naroda i moje veliko zadovoljstvo. Jezik i vjera čuvaju narod i njegovu kulturu – omogućavaju mu vječnu postojanost. Posebno sam srećan i čini mi veliku čast što je ovaj ikonski ansambl gost moje supruge Susanne i mene u Beču, povodom njegovog velikog jubileja – 170 godina postojanja i jako uspješnog rada. Hvala svim bivšim i sadašnjim članovima hora, dirigentima i upravama hora. Hvala roditeljima i prijateljima, hvala i čestitke znamenitom gradu Kotor, što u svojim njedrima ima i gaji tako jednu vrhunsku instituciju srpsko-crnogorske kulture. Ni crnogorska vlada, ni opozicija ne mogu biti uspješni jedna bez druge. Kada su u pitanju interesi naroda, prezentacija naše velike kulturne baštine… onda treba da vučemo za isto uže i u istom pravcu! Nažalost crnogorska ambasada u Beču nije se odazvala njenoj dužnosti prema horu „Jedinstvo“ iz Kotora, gradjanima Crne Gore, za vrijeme njihovih jubilarnih koncerata na najimenentnijim mjestima u Beču od 9. do 13. Septembra 2009. godine. Dok je srpska ambasada u Beču, na džentelmenski način Njegove Ekscelencije gosp. Dragana Sa akademicima Dejanom Medakovićem i Draganom Nedeljkovićem zauzimaju ovdje značajno mjesto i imaju logističku i financijsku pomoć austrijskih institucija, a posebno Socijal-demokratske Partije Austrije.

Gostovanje Srpskog pjevačkog društva iz Kotora u Beču krunisano je velikim pohvalama stručne i muzikom razmažene bečke publike i ostali slušalaca, koji su mnogobrojnim telefonskim pozivima organizatoru prenjeli svoje veliko zadovljstvo i pohvale. Ovako su opisane naše sopranistkinje, Dobriša Aleksandra i Šovran Marijana, i tenora Ivana Zečevića od jednog profesora muzike iz Beča: Kad sam ih slušao od preushićenja, koža mi se ježila i u tom momentu živeo sam samo pomoću tih predivnih glasova. Ovo su potvrdili i drugi, koji se manje razumiju u muziku, ali sigurno znaju šta je dobro i lijepo. Puno stranaca, Japanaca, Njemaca, Koreanaca i drugih, koji su slušali muziku naših umjetnika u bečkom UNO-City-u, došli su opet sutradan, 11.09.2009., u Srpsku Crkvu, da ponovo slušaju i da se dive umjetnosti izvodjenja horskog pjevanja stare duhovne muzike hora „Jedinstvo“ iz Kotora, pod virtuoznom dirigentskom palicom mladog i talentovanog umjetnika Prof. Mihajla Lazarevića. Eto, tako su se ikonski glasovi mladih umjetnika iz Kotora čuli na sve kontinente, dva-tri dana uzastopno. Ja i moja supruga najsrdačnije čestitamo i zahvaljujemo se horu za njegov veliki uspjeh u Beču. Hvala i Upravi hora. Želimo još veće uspjehe i skoro vidjenje u Kotoru, a najradje u Beču.“.